Pokój numer 4

Wymruczał cicho coś niezrozumiałego, przytulając się jeszcze bardziej do Satoru, gdy ten go objął.
-Lubię ciepło drugiego człowieka - powiedział cicho, podnosząc wzrok na chłopaka. Byli blisko siebie... Bardzo... Mimo wszystko Felix nie czuł się skrępowany i miał cichą nadzieję, że jego nowy przyjaciel również.
-Ja... Cóż... - wydukał cicho, chwilę w myślach szukając osób, które mógłby nazwać przyjaciółmi - Raczej, nazwałbym innych znajomymi, z którymi zamieniłem kilka słów - przyznał z lekko smutnym uśmiechem. Im dłużej przebywał z Satoru, tym bardziej docierało do niego, jaki wcześniej był samotny - Zwykle stronię od towarzystwa - dodał po chwili z lekkim uśmiechem

Pogłaskał go po głowie kiedy Felix wtulił się w niego, wydawał się być tak słodki i niewinny, że aż człowiek miął ochotę zaopiekować się nim. Wiedział jednak, że chłopak sam da sobie radę i nie potrzebuje opieki tylko kolegi czy przyjaciela.
- Czyli jesteś typem samotnika? Ja lubię towarzystwo, ale samotnością też nie pogardzę. Wszystko zależy od mojego nastroju - wytłumaczył koledze trzymając go przy sobie. On bardzo chciał poznać pozostałych członków i gangu i nie tyle zaprzyjaźnić co po prostu zakolegować się z nimi żeby go akceptowali pomimo tego, że jest nowy.
- Czytamy jeszcze czy idziemy spać? - zapytał Felixa po chwili milczenia.

-Zdecydowanie... Wolę samotność... Chociaż i tak doskonale wiem, że to ty masz lepszy pogląd na tą sprawę - zaśmiał się cicho, odsuwając się lekko od chłopaka, przenikliwie wpatrując się teraz w jego oczy - przebywając z ludźmi zawsze możesz się czegoś nauczyć... Zdobyć jakieś doświadczenie, posłuchać o czymś ciekawym i w ogóle - stwierdził z poważną miną. Mimo całych mądrości, które przed chwilą powiedział i tak już pogodził się z tym, że nie będzie w stanie przebywać w większej grupie. Po prostu tego nie potrafił.
-A jesteś już śpiący? - zapytał, sam mimowolnie ziewając. Cały aktywnie spędzony dzień z Satoru nieźle go wymęczył. Nie chciał jednak jeszcze spać. Bał się, że kiedy się obudzi, jego przyjaciel zniknie, a on znów zostanie sam.

- Ej ej ej, ale dlaczego zaraz mówisz, że mam lepszy pogląd na tą sprawę? Każdy ma swój pogląd i żaden nie jest lepszy od drugiego. To kwestia charakteru i przyzwyczajeń - odpowiedział pstrykając go lekko w czoło. Felix miał zdecydowanie za małe mniemanie o sobie, że wygadywał takie rzeczy. Dla niego to była głupota, każdy człowiek jest inny. To, że ktoś wolał samotność od towarzystwa ludzi wcale nie znaczyło, że był w jakimś sensie gorszym człowiekiem.
- Nie jestem za bardzo śpiący, ale Ty chyba tak skoro takie głupoty mówisz - powiedział ze śmiechem i potarmosił mu lekko włosy.

Zaśmiał się cicho, gdy chłopak pstryknął go w czoło - Tak mi się po prostu wydawało... Bo zobacz... Kiedy przebywasz z ludźmi, jest spora szansa, że dowiesz się czegoś nowego i masz też jakiś kontakt z rzeczywistością - zamyślił się na chwilę - A kiedy jesteś sam... To jedynym plusem jest chyba ten spokój i brak obawy o drugiego człowieka... Chociaż w sumie nie wiem, czy to taki wielki plus - uśmiechnął się szeroko do Satoru. Był dumny ze swojej elokwentnej wypowiedzi, mimo że zapewne brzmiała ona dosyć dziwnie. Ale cóż... Czego można się spodziewać po zmęczonym, śpiącym chłopaku?
-Noo... Troszkę jestem - powiedział, znów ziewając przeciągle - Ale nie chcę jeszcze spać - mówiąc to, zrobił minę małego, obrażonego na cały świat dziecka. Po chwili jednak wybuchł śmiechem.

- Też niekoniecznie, zależy do jakiego towarzystwa trafisz. Moim zdaniem lepiej nie mieć znajomych niż mieć takich co nic nie wnoszą, a wręcz pogarszają Twoje życie - odpowiedział z lekkim uśmiechem. - Czasem człowiek potrzebuje samotności żeby sobie odpocząć i uspokoić myśli. Tak więc moim zdaniem obie opcje są dobre, aaaale dosyć tego tematu bo jest nudny - szturchnął go lekko w ramię z szerokim uśmiechem na twarzy.
- Jak nie spać to co w takim razie porobimy? Chcesz poczytać jakąś fajną mangę razem? Masz coś takiego do wspólnego czytania? - zapytał z ciekawością. Zastanawiał się czy są też mangi dla dorosłych, on się tym zbytnio nie interesował więc był zielony w temacie.

Zerknął na stosik mang na łóżku, a potem na porozrzucane po całym pokoju tomiki. Westchnął z rezygnacją. Oczywiście, mógłby pójść i poszukać czegoś, jednak... Tak bardzo jego lenistwo nie pozwalało mu wstać z ciepłego łóżka. Sięgnął więc po pierwszy tom "Kuroshitsuji", leżący obok niego na łóżku i pokazał chłopakowi.
-To w sumie jest fajne - powiedział, uśmiechając się do przyjaciela.
Otworzył na pierwszej stronie i zamarł. Z przerażeniem zastanawiał się, co "Glamorous Lip", jedna z jego ulubionych mang yaoi (którymi niezbyt często się chwalił), robi w okładce pierwszego tomu Kuro... W myślach zaczął przeklinać producentów mang. Po co robić jakieś głupie zdejmowane okładki?! Same problemy przez nie...
Szybko zabrał mangę z pola widzenia Sato.
-Chociaż pewnie nie chcesz tego czytać - powiedział lekko zakłopotanym głosem, delikatnie się rumieniąc.

Jemu tak właściwie było obojętne co poczytają sobie, aby nie było nudne i cukierkowate bo czegoś takiego chyba nie dałby radę czytać. A tak poza tym to nie znał żadnych tytułów więc chętnie pozna cokolwiek.
- Skoro mówisz, że fajne to poczytajmy - powiedział z lekkim uśmiechem i już chciał złapać tomik gdy Felix odsunął go na bok. Zamrugał zaskoczony i przechylił się i tak łapiąc go w swoje ręce.
- Nie decyduj za mnie, chcę to przeczytać - powiedział zdecydowanym głosem i otworzył tomik. Przewrócił kilka kartek, bardzo spodobały mu się rysunki. Miała ładną kreskę i w ogóle.

Westchnął zrezygnowany, przyglądając się jak chłopak przegląda mangę. Nie lubił chwalić się tym, że czyta ten gatunek. Miał szczerą nadzieję, że Sato nie uzna go za dziwaka, albo jakiegoś zboczeńca.
-Wiesz... To nie jest ta manga, którą chciałem Ci polecić - zaczął nieśmiało, kombinując już w głowie, jak wyciągnąć od chłopaka mangę - Musiałem kiedyś zamienić okładki i zapomnieć o tym - mruknął lekko niezadowolony. Przeklinał w głowie swoje zapominalstwo.
Położył głowę na poduszce, oczekując reakcji chłopaka. Pewnie niedługo ten trafi na jakąś "ostrzejszą" scenę.

Zbył słowa Felixa machnięciem ręki.
- Nieważne, tą też chętnie obejrzę. I tak żadnej nie znam więc nie marudź - powiedział zerkając na kolegę po czym ujął mangę dobrze w dłonie i zaczął ją przeglądać. Na razie nie czytał jej tylko sprawdzał kreskę i fabułę, kiedy jego oczom ukazała się jednoznaczna scenka przejrzał jeszcze kilka kartek po czym spojrzał na kolegę.
- No no, kto by pomyślał, że taki śliczny aniołek czyta pornole - powiedział poważnym tonem po czym wybuchł śmiechem. Ułożył się wygodnie na łóżku Felixa po czym zaczął czytać tą mangę.

Zaczerwienił się lekko na słowa kolegi, mimo wszystko delikatnie śmiejąc się pod nosem. Przysunął się trochę do Sato, posyłając mu rozbawiane spojrzenie.
-W dzisiejszych czasach trudno znaleźć coś całkiem białego, lub czarnego. Wszystko jest szare. Tak samo nie należy ulegać pozorom - mówiąc to objął chłopaka ramieniem - Bo może okazać się, że ten "uroczy aniołek" pod jasną czupryną chowa diabelskie różki - dodał po chwili, również zwracając oczy ku mandze. Po reakcji Sato, można było stwierdzić, że nie przeszkadza mu owa tematyka, więc nie zamierzał dalej próbować odciągać chłopaka od przeczytania mangi.

Uśmiechnął się na słowa Felixa i zgadzał się z nimi całkowicie, nie powinno się ufać pozorom bo można się sparzyć. Trzeba być uważnym przy nowych znajomościach.
- Domyślam się, w końcu jesteś zabójcą z którejś rangi na pewno. Taki słodziak i zabija, aż nie chce się wierzyć - zaśmiał się i przechylił w stronę chłopaka całując go lekko w policzek.
- Zresztą ja też do aniołków nie należę - puścił mu oczko.

Przerzucił kolejne strony mangi, po czym znów posłał chłopakowi nieco szatański uśmieszek.
-Uwierz mi... Nie chciałbyś spotkać się z takim "aniołkiem" w ciemnej uliczce - zaśmiał się, obejmując przyjaciela ramieniem - Swoją drogą... Strasznie ciekawi mnie praca typowej rosiczki. Wydaje mi się, że jest dużo ciekawsza od mojej profesji - przerwał na chwilę, zastanawiając się nad czymś - Chociaż to zapewne niemożliwe, chciałbym kiedyś zobaczyć Cię w akcji... - przyznał wyginając usta w delikatnym uśmiechu.

- Pewnie i tak, ale cieszę się, że Cię poznałem w innych okolicznościach - powiedział z uśmiechem, powoli oglądając mangę. Podobały mu się ostrzejsze scenki choć nieco podniecały go. Spojrzał na Felixa przekrzywiając lekko głowę.
- Znaczy chciałeś mnie podglądać jak zabijam kogoś w łóżku? - zapytał go nieco zdziwiony. Taka była taktyka i wiedział, że jest to bardzo podobne do zachowania rosiczek.

Lekko się zaczerwienił słysząc pytanie chłopaka.
-Oczywiście, że nie! - pospiesznie zaprzeczył - To znaczy... Nie chciałbym oglądać, jak kogoś zabijasz w łóżku... Chodziło mi raczej o zobaczenie tego co dzieje się wcześniej... Ja zwodzisz swoją ofiarę... - to co mówił, wydawało mu się strasznie krępujące. Dodatkowo czuł, jak na jego policzkach uwidacznia się coraz intensywniejszy rumieniec. Szybko położył głowę na poduszce, starając się go ukryć.
-Wiesz... Wszystko może być uznane za sztukę... Nawet taka "gra aktorska" - mruknął cicho, nie podnosząc głowy znad poduszki.