Kolejka górska

Wielka i potężna kolejka górska. Jest długa na kilometr a pętle oraz wzniesienia wyglądają groźnie.Mało osób wybiera ją na przejażdżką oprócz świrów i samobójców. Niektórzy wyłają na nią "uciecha diabła" ale to tylko z powodu iż jeśli patrzy się na nią z lotu ptaka ujawnia nam się wizerunek uśmiechniętego diabła.
(opis by Akira~ )

Kolejka znajdowała się całkiem blisko miejsca, w którym jeszcze przed chwilą byli. Mimo wszystko ten krótki spacerek był bardzo przyjemny. W końcu obydwoje stanęli w niezbyt długiej kolejce. Felix podniósł głowę i spojrzał na ogromną, stalową konstrukcję.
-O kurwa... Jakie to wielkie - mruknął ledwo słyszalnie, nie opuszczając wzroku z kolejki. Po chwili jednak przeniósł go na Satoru - Jeszcze nigdy czymś takim nie jechałem - roześmiał się, przytulając lekko pluszaka - Jak będzie strasznie, to masz mi okazywać wsparcie, pamiętaj - zażartował, patrząc z powagą w oczy chłopaka, po chwili znów zaczynając się śmiać.

Pogoda była ładna więc mogli bez problemu spacerować sobie po terenie wesołego miasteczka, miło było spacerować w tłumie wesołych dzieciaków i oglądać szczęście zamiast śmierci. Spojrzał do góry kiedy stanęli w kolejce do kasy i gwizdnął z podziwu.
- Rzeczywiście olbrzymia. Nie martw się cały czas jestem obok Ciebie - zaśmiał się cicho. On też nigdy nie był na kolejce górskiej bo zawsze był za młody kiedy jeszcze miał okazję żeby je wypróbować. Po kilku minutach doszli do kasy, Satoru im żetony i stanął w kolejce do następnej rundy kolejką górską. Oby starczyło miejsc bo nie chciał czekać zbyt długo.

Kiwnął szybko głową. Chłopak przyglądał się, jak Sato kupuje kolejne żetony. Przy następnej okazji to Felix wepcha się pierwszy do kolejki i sam za nie zapłaci... Przynajmniej taki był jego przebiegły plan. Jeszcze chwilę stali w już dużo krótszej kolejce. W końcu wagoniki zatrzymały się tuż przy nich. Udało im się zająć miejsca w ostatnim z nich. Felix wsiadł pierwszy, niepewnie rozglądając się na boki, żeby upewnić się, czy Sato na pewno nie zostawi go samego w tym "ustrojstwie".

Kiedy kolejka się zatrzymała wziął miśka od Felixa i poprosił ochroniarza o popilnowanie go po czym wsiadł do wagonika tuż obok Felixa. Nie mógł się doczekać kiedy ruszą, jednocześnie rozglądał się zastanawiając na co by następnie zabrać chłopaka. Diabelski młyn wyglądał kusząco, idealne na podziwianie widoków z góry. No i oczywiście krótkie sam na sam w wagoniku na ławeczkach. Potrząsnął głową lekko, jego wyobraźnia za daleko galopowała. Pociągnął w dół ramę zabezpieczającą i po chwili wagony ruszyły.

Odetchnął z ulgą, gdy chłopak usiadł obok niego. Cały czas w myślach powtarzał sobie, że wszystko będzie dooobrze i że to nie może być aż takie straszne. Uśmiechnął się delikatnie do Satoru, kiedy ruszyli. No... Na razie nie było tak źle... Jechali sobie powoli, spokojnie, coraz wyżej i wyżej. W końcu Felix odwrócił wzrok od przyjaciela i spojrzał przed siebie. Zadrżał lekko, widząc, że za chwilę już nie będzie tak spokojnie i przyjemnie. Byli naprawdę wysoko, a przed nimi już zaczynał się nagły zjazd w dół. Zamknął szybko oczy, starając się znaleźć rękę chłopaka i szybko go za nią złapać.

Satoru nie bał się kolejki górskiej, wręcz przeciwnie., Był podekscytowany, nie mógł się doczekać tej jazdy i już w jego krwi zaczynała krążyć adrenalina. Z cierpliwością patrzał jak podjeżdżają do góry widząc w oddali stromy zjazd. Wtedy też poczuł dłoń Felixa poruszającą się nerwowo, zerknął w dół i ujął jego dłoń w swoją.
- Spokojnie, przecież nie wypadniesz. Nic Ci się nie stanie - powiedział uspokajającym głosem i uśmiechnął się do niego lekko na pocieszenie. Obrócił głowę do przodu i uśmiechnął się szeroko kiedy popędzili w dół.

Chwycił go mocno za rękę i otworzył lekko oczy. Spojrzał na chłopaka.
-Kto się boi?! - spytał, śmiejąc się głośno i lekko nerwowo - Ja po prostu chyba nie będę przepadał za odrywaniem się od ziemi - stwierdził rozbawiony, znów zamykając oczy. Krzyknął głośno, kiedy zaczęli szybko zjeżdżać w dół. Tak... Oczywiście... Wcale się nie bał... O ile to możliwe, jeszcze bardziej ścisnął dłoń chłopaka.

Zaśmiał się głośno słysząc krzyk chłopaka, dla niego to była świetna rozrywka taka duża dawka adrenaliny. Zabezpieczenia były mocne więc nic im się nie stanie przecież. Uścisnął dłoń chłopaka czując mocniejszy chwyt na swojej dłoni. Ciekawe co dostanie w zamian za duchowe wspieranie Felixa, buziak w policzek byłby miły. Nawet nie zauważył kiedy jazda się skończyła, jak dla niego to była zdecydowanie za krótka. Wyszedł z wagonu chwiejąc się lekko i podparł dłonią o ściankę chcąc przez chwilkę ochłonąć trochę. Ochroniarz oddał Felixowi maskotkę z lekkim uśmiechem przyglądając się tym, którzy stali niezbyt pewnie na własnych nogach.
- Chwila odpoczynku, zdecydowanie muszę odpocząć - powiedział do kolegi i ruszył w stronę pobliskiej ławki.

Kiedy się zatrzymali, Felix jeszcze przez krótką chwilę nie otwierał oczu. W końcu jednak dotarło do niego, że musi wysiąść. Blady jak ściana, chwiejnie wyszedł z wagonika.
-Fajnie było - zaśmiał się, trzymając się blisko Satoru. Pospiesznie zabrał pluszaka od ochroniarza i ruszył za chłopakiem w stronę ławki.
Gdy już usiedli, Felix położył głowę na ramieniu przyjaciela i przymknął oczy, w pełni się uspokajając. Zdecydowanie tego typu rozrywki nie były dla niego. Kiedy już ochłoną, podniósł lekko głowę i kątem oka spojrzał na Sato. Uśmiechnął się uroczo, chwilę później całując go lekko w usta. W końcu coś się chłopakowi należało, za wsparcie. Zachichotał cicho, zastanawiając się, czy aby nie na pewno połamał mu przez przypadek ręki, kiedy tak go ściskał.

- Było super, a nie tylko fajnie - odpowiedział z uśmiechem i usiadł na najbliższej ławce kiedy już do niej doszli. Oparł się wygodnie i przymknął oczy aby wirujący lekko świat uspokoił się. Nagle poczuł ciepły dotyk na swoich ustach i domyślił się, że to Felix ucałował go delikatnie. Uśmiechnął się i spojrzał na chłopaka wesoło.
- To teraz pójdziemy na coś spokojniejszego, co Ty na to? A może chciałbyś coś zjeść teraz? - dopytywał kolegę. W końcu nie musieli się nigdy spieszyć. Wesołe miasteczko długo będzie otwarte i mają dużo czasu do wieczora.

Również się uśmiechnął, gdy już odsunął się od Satoru. Zastanowił się przez chwilę.
-Na pewno nie chcę niczego teraz jeść - zapewnił, energicznie kiwając głową. Jego samego to zdziwiło, pierwszy raz od dłuższego czasu nie miał ochoty na nic słodkiego... No cóż, pewnie mu przejdzie, jak jeszcze trochę ochłonie po przejażdżce kolejką.
Gorączkowo zaczął rozglądać się dookoła.
-Coś spokojniejszego... Coś spokojniejszego... - spojrzał w stronę domu strachów - Nie... To nie jest spokojniejsze, ale tam też musimy później iść - stwierdził kiwając lekko głową z zadziornym uśmiechem - Co powiesz na diabelski młyn? Pooglądamy sobie widoczki. Będzie fajnie i spokojnie. Co o tym myślisz? - spytał patrząc w oczy chłopaka.

Zaśmiał się cicho kiedy Felix tak energicznie zapewnił go o tym, że nie jest głodny. W sumie to on też raczej by nie dał radę nic zjeść, co najwyżej napiłby się czegoś zimnego, ale to można później. Głodny jeszcze nie był po niedawno zjedzonym ciastku.
Przesuwał swój wzrok po każdej atrakcji kiedy tak kolega się rozglądał dookoła i śledził jego spojrzenie. Oj tak, do domu strachów na pewno później pójdą. Był ciekaw czy będzie tam coś co byłoby w stanie go przestraszyć.
- Jasne, odpoczniemy sobie na ławkach w wagoniku i pooglądamy miasto z góry - odpowiedział i szybko wstał ciągnąc za sobą Felixa w tamtą stronę. Zupełnie jakby chłopak czytał mu w myślach. Ciekawe czy ten fragment o całowaniu też mu wyczytał telepatycznie. Zaśmiał się pod nosem na te myśli.

z/t