Leśna polana

Łączka jak łączka. Wiadomo, kicają sobie zajączki, ptaszki śpiewają, a ludzie ponurzy dostają kurwicy. Wokół jest obrośnięta gęstym lasem, a przez jej środek płynie sobie strumyczek, zbyt mały by wrzucić do niego trupa, lecz idealny by się popluskać, lub po prostu poleżeć nad nim. Miejsce wygląda jakby je wyrwano dosłownie z innej bajki i umieszczono tutaj dla żartu. Idealne na biwak, piknik lub by po prostu się odstresować.
(opis by Vincent~ )

Dlaczego moje nogi skręciły w las zamiast do jakiegoś parku czy choćby centrum tętniącego życiem nie wiem nawet ja sam. Boże! Czy muszę być aż tak nienormalny?! Dziwka sama w lesie aż prosi się o napadnięcie.
Zły na wszystko na przekór sobie dalej kluczowałem po lesie gdy nagle wyszedłem na jakąś polankę. Widząc to wręcz bajeczne miejsce uśmiechnąłem się sam do siebie, co baaaardzo rzadko się zdarza. Położyłem się na jej środku wystawiając twarz do słońca. Co tam! Teraz to mnie może zgwałcić nawet ogr, tu jest cudnie!
Zamknąłem oczy i wsłuchując się w szum odpłynąłem sobie na chwilkę.

Kocham te polane. Jest taka cicha, naturalna... No i nikogo tu zazwyczaj nie ma. Ale nie dzisiaj.
Przez chwile przypatrywalem sie badawczo chlopakowi, ktory wszedl na lake, rozkladajac sie wygodnie na trawie. Hmmm... Chory, czy co? Nie widzialem go w 'Rodzinie', a miejscowa ludnosc doskonale wie, ze lepiej nie zapuszczac sie nigdzie samemu. Nie jest to zbyt bezpieczne...
Kiedy znudzila mi sie obserwacja, najzwyczajniej w swiecie wyszlem zza lini drzew, zblizajac sie do dlugowlosego. No na serio... Ma farta, ze to ja ytu jestem, a nie ktos inny, o mniej szlachetnym sercu.
Stanalem kilka metrow od niego, przypatrujac mu sie po cichu. Ciekaw jestem kiedy zauwazy...

Cudnie... Drzewka szumią... jakieś ptaszki śpiewają... jakieś kroki... Tak. To to nie pasuje. Otworzyłem oczy i widząc kogoś poderwałem się do siadu. Hmm, z wyglądu nie stanowił jakiegoś zagrożenia, teoretycznie...
-Hmm, przeszkadzam ci w czymś, że się tak wpatrujesz?

O, alarm mu sie uaktywnil. Jakbym chcial, zdazylbym juz kilka razy go zabic i z dwa razy zgwalcic, ale to nic...
-Nie, skadze- Powiedzialem, podchodzac blizej- Po prostu fascynuje mnie... Jestes stad, czy przyjechales tutaj?
Coz... Gdyby byl stad, na pewno nie zapuscilby sie tutaj sam. Z kims innym zreszta tez. Tylko ostatni matol by to zrobil...

Zmrużyłem oczy gdy podszedł bliżej i instynktownie podniosłem się kładąc dyskretnie dłoń na podwiązce, przy której miałem swój obowiązkowy scyzoryk.
-Fascynuje? -powtórzyłem przekrzywiając głowę w bok.
Hmm... Nie wiem, nie oceniam, mierzyć się z nim nie mam żadnego zamiaru, w końcu jestem tylko dziwką...
-Może stąd... Może przejezdny... Co ci do tego?

Ooooo... Moze jednak rzeczywiscie trafil mi sie kretyn? Tym bardziej trzeba mu uswiadomic, ze jest tutaj w niebezpieczenstwie. Po co zasmiecac rzeke niepotrzebnymi trupami.
-No wiesz... Interesuje- Wytlumaczylem, siadajac na trawce obok.
A moze... Moze jednak jest z Rodziny? Widac po postawie, ze jest czujny. Na dodatek ta dlon... Czyzby chowal sztylet?
-Wiesz... Skoro tak, to mozesz nie wiedziec, ale jest tutaj ciut niebezpiecznie... Zwlaszcza dla tak urodziwych osob- Powiedzialem, posylajac mu lekki usmiech.

Ma mnie za idiotę czy jak? Wiem co oznacza to słowo! Jezu... jakiś imbecyl...
Przyjrzałem mu się nie ruszając się i zmarszczyłem brwi, kiedy rozsiadł się na trawce.
-Niebiezpiecznie.... Kto powiedział, że jestem urodziwy... -prychnąłem robiąc powoli krok w tył.
Wolę się jednak wycofać.
-Mam rozumieć, że chcesz mnie zgwałcic?

Oho, ma jakies resztki instynktu samozachowawczego.
-Ja tak mowie- Powiedzialem spokojnie, nie podsuwajac sie, gdy on sie oddalil. Nie chcialem go przeciez straszyc.
Usmiechnalem sie pod nosem. Czy serio wygladam na takiego, co chodzi po lesie w poszukiwaniu okazji na szybki numerek?
-Chyba sie nie zrozumielismy...- Powiedzialem, krecac z rozbawieniem glowa.

ok.... Dziwny typek... Dziwniejszy ode mnie...
Wycofałem się jeszcze kawałek i jakieś pięć osiem metrów od niego przysiadłem na trawie nadal trzymając rękę przy scyzoryki.
-Och, czyli jesteś samozwańczym bohaterem i będziesz dbal o mogę bezpieczeństwo? -mruknąłen z sarkazmem i małą pogardą w oczach.
Hm, nie, raczej mi nic nie zrobi.

Coz... Jak chce, niech sie cofa. Mi to rybka, nie jestem niedopieszczony i nie szukam na chama bliskosci z gosciem poznanym w lesie.
Przekrzywilem glowe, waptrujac sie w niego z rozbawieniem.
-Bohaterem? Nieeee...- Powiedzialem, specjalnie przeciagajac wyraz- Niestety... Jestem po tej mniej chlubnej stronie medalu. Ale nie martw sie, nie jestem jakims psycholem.

Nie przejmując się nikim ani niczym, wędrowałem sobie przez las z lizakiem w ustach. Pogoda nadawała się w sam raz na taki spacer, odważyłem się nawet zacząć cicho nucić pod nosem z racji tego, że jak na razie nikogo nie spotkałem. No bo kto się zapuszcza do lasu? Chyba tylko ja... O, a jednak nie. Wychodząc na polanę, która wzięła się nie wiadomo skąd na mojej drodze, zobaczyłem, że nie tylko ja lubię wybierać się na przechadzki na łonie natury. Przestałem podśpiewywać pod nosem, uśmiechnąłem się szeroko. No bo skoro miałem takie wejście, które zauważył każdy z nich, no to chyba wypadałoby się przywitać.
- Dzień dobry - powiedziałem do obydwu mężczyzn.

-Mniej chlubna strona? -westchnąłem cicho i odchyliłem głowę do tyłu.
Nagle nie wiedząc czemu zacząłem się śmiać.
-Nie no... Trafił swój na swego... -przewróciłem się na plecy śmiejąc się niczym zbieg z wariatkowa. -Oj... Ale ja chyba jestem... -mruknąłem wracając do siadu tak by go widzieć. -Cóż, ja jestem prostytutką, miło mi. -uśmiechnąłem się krzywo. Co, już mi ochota na śmiech przeszła.
Nagle moja twarz stężała gdy wychwyciłem jakiś dźwięk gdzieś w oddali. Cały czas wzmacniał się miarowo. Śpiew? Wpatrywałem się w miejsce, w którym spodziewałem się zobaczyć źródło dźwieku i gdy na polanę wyszedł chłopiec przekrzywiłęm głowę.
-Hmm, chyba nie tylko ja tu jestem psycholem... -mruknąłem cicho.

No tak... Wiedzialem! Wiedzialem, ze osoba, ktora spotkalem, nie jest calkowicie czysta w swietle prawa. I zrownowazona psychicznie jak widac.
Skrzywilem sie lekko. Dziwka? A moglo byc tak pieknie... Nie, stop stary. Miales sie pozbyc uprzedzen, pamietasz? Los podsuwa ci okazje do terapi...
Zerknalem w strone lini drzew. Spiew? No cudnie, kolejny ruchomy cel...
Skinalem glowa w strone blondynka. Geez... Kolejny, ktory chce skonczyc swoj zywot na glupim spacerze... No, chyba ze o dziwo i on okaze sie z Rodziny.

Przez chwilę wpatrywałem się w obu mężczyzn, a raczej chłopaków. Pewnie byli gdzieś w moim wieku, chociaż ja wyglądałem na piętnaście... Ale mniejsza o to. Miałem tylko nadzieję, że znowu ktoś nie pomyli mnie z dziewczyną, miałem tego dość. Uważniej przyjrzałem się brązowowłosemu, bo miałem pewność, że kiedyś gdzieś jego sylwetka mi mignęła. Hm.
- Jesteś z rodziny, nie? - zapytałem go, żeby się upewnić.

Hmm, bardzooo... Dziewczęcy ten blondynek...
Chwila, jak to z rodziny... Nie no, człowiek chce odpocząć w spokoju, sam, sam do cholery!
-Cudnie, może jeszcze sam szefuncio zaszczyci nas swoją obecnością. -mruknąłem z sarkazmem.
Zlustrowalem wzrokiem obydwu i uśmiechnąłem się krzywo.
-Ekstra, ty to pewnie brudzisz rączki krwią -spojrzałem na pierwszego -A ty umilasz czas jakiemuś prykowi... -spojrzałem na blondynka. -Więc witam, Corin do usług, ale mam wysokie ceny... -burknąłem nadal krzywo się do nich szczerząc.

Taaaa... Przypadek? I to podwojny?
-Jestem... Ten tutaj tez- Powiedzialem, wskazujac na bardziej slitasna kopie Kandy z D.Gray-man'a.
Uwaznie lustrowalem blondynka. Jak na moj gust, to jest wolny. Gdyby kogos mial, obojetnie partnera czy wlasciciela, nie pozwolilby mu on chodzic tutaj samemu. No, chyba ze juz mu sie znudzil.
Taaaa... Szybko zgadl. Szybciej, niz moja ostatnia ofiara.
-Niestety...- Mruknalem cicho w strone Corina. Sporo bierze...- A konkretniej ile?

Uniosłem brew, patrząc na tego z fioletowymi włosami, jednak uśmiech nie zginął z moich ust.
- Nie oddaję swojego ciała nikomu - powiedziałem pogodnie - moją rolą jest jedynie dotrzymywanie towarzystwa - powiedziałem łagodnie, podchodząc do Corina i siadając obok. - Jak macie na imiona? - zapytałem, zaciekawiony. Trochę trudno by było do nich mówić, nie znając ich imion. Chociaż i tak się trochę już dowiedziałem. Dziwka i zabójca. Ciekawe połączenie, zastanawiało mnie, jak to wszystko się potoczy.

-Hmm, nie bój się. Będzie cię stać na droższą pozycję w moim cenniku... -zaśmiałem się obdarzając go krzywym uśmiechem.
Przeniosłem wzrok na blondynka, który od tak sobie usiadł obok mnie. Czy on nie ma wyobraźni? Nie wie, że nawet ja mogę mu zrobić krzywdę?
-Tak, tak... może jesteś jeszcze dziewicą, hmm? -mruknąłem przekrzywiając głowę. -Corin... -rzuciłem cicho.

Jakos zbytnio nie obchodzilo mnie, czy tamta panienka oddaje sie jakiemus staremu dziadowi czy nie. Nie przepadam za takimi osobami. Znajac zycie, jest slodki jak cukierek i nie ma za grosz charakteru. O wiele bardziej wole spedzic swoj czas z Corinem...
-Hmmm... Wiesz, skoro mnie stac, to co ty na to, bysmy ruszyli sie stad w jakies przyjemniejsze miejsce?- Zapytalem, usmiechajac sie lekko w strone ciemnowlosego, calkowicie ignorujac pytanie tej blond landrynki.

Przygryzłem lekko wargę. Ktoś tu chyba nie za bardzo za mną przepadał, ale przyzwyczaiłem się już.
- No bo jestem. Wiesz, jakoś nie śpieszno mi do pójścia do łóżka z byle kim - drgnąłem lekko i skrzywiłem się trochę, jedna zaraz rozpogodziłem się. Nie chciałem, żeby to wyszło tak, że gardzę Corinem albo coś. Po prostu... To nie w moim stylu, tak po prostu się z kimś przespać, bo tak chcę. Mimo że jestem tylko maskotką, która ma wiecznie się uśmiechać i dobrze wyglądać, a także dawać się macać, to skrycie liczyłem na to, że kiedyś znalazłby się ktoś, kto po prostu by mnie pokochał.
- Ummm... Ja jestem Woo Hyuk, ale chyba nie za bardzo was to interesuje... - poczochrałem sobie blond włosy. Och. Chyba się gdzieś przeniosą, a mnie najwyraźniej nie chcą. Cóż, do tego też się przyzwyczaiłem.

Zachichotałem cicho. Och, kto by pomyślał, że sprawy się tak potoczą. No cóż, ale chyba mam klienta.
-Och, nie spieszno z byle kim, tak? Wybacz, mi się tak w życiu nie udało, żebym był miśkiem i był rozpieszczany przez wszystkich.
Rany, znowu uprzedzenie. Czym ja się do cholery różnię od innych, hm? To tylko mój zawód. Czy to takie skomplikowane.
-Wybacz. -mruknąłem do blondynka wstając. -Jestem w pracy. -rzuciłem i spojrzałem na mojego nowego klienta. -Więc, prowadź.

Przysluchiwalem sie po cichu konwersacji dwoch chlopcow. Hmmmm... No coz, wciaz bardziej wole ciemnowlosego.
Kiedy wstal, polozylem dlon na jego tali, przyciagajac lekko do siebie i idac w strone rezydencji.
-Wiesz... Ja moge cie dzisiaj porozpieszczac...- Szepnalem zmyslowo do jego ucha, muskajac je delikatnie wargami- Co ty na to... Corinne?

- Ej! Przepraszam, nie to miałem na myśli. Po prostu tak mi się powiedziało - westchnąłem cicho. Nie chciałem, żeby to tak przyjął... - Ej, uwierz mi, niektórym przeszkadzają takie osoby jak ja, więc momentami łatwo też nie miałem. Chociaż, co mnie to obchodzi. A ciebie tym bardziej - uśmiechnąłem się szeroko i pomachałem im na pożegnanie. - Bawcie się dobrze, ja tu zostaję - oznajmiłem, przemieszczając się nieco, by oprzeć się plecami o pień jakiegoś drzewa. Tak, samotność też czasem bywa fajna. Wyciągnąłem telefon z podpiętymi do niego słuchawkami z kieszeni i włożyłem je sobie w uszy, puszczając muzykę.

-Tia... -mruknąłem cicho na wywód blondynka. -Miłego. -rzuciłem w jego stronę i ruszyłem z Sceltem.
Eech, nie żeby coś... Ale nie lubię rozpieszczonych ludzi... Nie wiem, nie osądzam, ale jemu chyba życie w dupę nie dało.
Spojrzałem na mojego nowego klienta i zmrużyłem lekko oczy gdy mnie do siebie przyciągnął.
-Hmm, bardzo chętnie przystanę na tą propozycję... -zatrzymałem się nagle kiedy usłyszałem swoje imię. Co? Jak on... Skąd do cholery?! Przecież nie używam swojego prawdziwego imienia, nie mógł wiedzieć, że "Corin" to tylko zdrobnienie? -Skąd znasz moje imię? -zapytałem z nieco wrogim spojrzeniem jednak nie odsuwałem się od niego.