Sala przesłuchań (aka. sala tortur)

Każdy modli się o to, aby tutaj nie trafić. Nikt w ogóle tutaj nie podchodzi, chcąc trzymać się jak najdalej od źródła przerażających dźwięków, jakie zazwyczaj się stąd wydobywają, gdy kolejna ofiara przeżywa tutaj swe prawdopodobnie ostatnie chwile.
Ściany są zwyczajne, z cegieł. Nikt ich nie pomalował ani jakoś specjalnie nie oprawił, bo i po co? Sprzęty powieszone pod sufitem lub pod ścianą, na których w większości widnieje zaschnięta krew, mają dodatkowo straszyć "gości" tego miejsca, aby jak najszybciej wyśpiewali to, co wiedzą. Metalowy stół, z wgłębieniem po bokach, które służy do odprowadzania krwi, stoi po środku pomieszczenia, będąc oświetlanym przez dwie wielkie lampy, świecące przywiązanemu prosto w twarz, tak, aby nie miał szansy dojrzeć twarzy swych oprawców.
Są tutaj też drzwi, prowadzące do chłodni. Chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć, dlaczego tuż obok jest takie pomieszczenie.